Måneskalk, kom tal til meg!Kom gje meg av deg sjølv!
Eg ser du heng, der oppe-høgt, din bòge er av sølv.
I kvelden sit eg-tenksam her, og ser opp mot ditt skin.
Kva ser DU på, der oppe frå-kan du sjå tanken min?
Du måneskalk, du sigd av ljos-er lufta fri der oppe?
Syg du, som eg-inn livskraftluft-som får deg til å hoppe?
Mi verd, ser du-er ikkje stor, men romar tankar store.
Og eg er nøgd med det eg hev,og det..vert siste ordet.
Eg ser du heng, der oppe-høgt, din bòge er av sølv.
I kvelden sit eg-tenksam her, og ser opp mot ditt skin.
Kva ser DU på, der oppe frå-kan du sjå tanken min?
Du måneskalk, du sigd av ljos-er lufta fri der oppe?
Syg du, som eg-inn livskraftluft-som får deg til å hoppe?
Mi verd, ser du-er ikkje stor, men romar tankar store.
Og eg er nøgd med det eg hev,og det..vert siste ordet.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar