Å bøye av

"Eg bøyer meg",sa blomen-når stormen blåste hardt.
Ja-gjer DU dèt",sa stormen "då skal EG fara vàrt!"
Og stormen sparte blomen,den krumma knapt dens knopp.
På grunn av blomens audmjukhet-so fekk den veksa opp!!
..Slik kan VI også lære å bøye av iblandt-
og ikkje berre storme til kvar vår furtne kant!
Å vera audmjukt liten,er ikkje å ha tapt.
Men heller å ha neia -for det som GUD har skapt!
So lær no av ein blome,bøy av i kampens strid.
Og du vil hauste siger-om enn i annan tid...