Å liggja ryggflatt under eit gamalt eiketrè-
og gløyma stad og stunder og berre kjenna fred.
Å tyggja på eit strå som har vokst opp same år-
og ikkje eiga fordom for dei frå andre kår.
Men berre la seg føre i tankens eiga kraft-
og kasta alle børe`og supa jordbærsaft.
Slikt skal eg ta meg tid til- iallefall eingong!
Og då tek eg på solsmil og nynnar sumarssong.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar