Og tåra rann si salte råk, men turka ut på ferda.
Den laga ikkje mykje bråk, der den svann vekk i verda.
Den eine fylgdest snart av fleir, som også sortìserte.
Dei ville nok ha vist seg meir, men kjapt dei resignerte.
Ein god misjon dei hadde, dei- der dei draup ut av hòlet.
For dei lèt meg få vera lei, på ferda si mot målet.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar