Mi natt legg seg litt bakut, med flørterytma på.
Den kilar meg i sjela, der det er plass å få.
Smyg seg rundt heile kroppen, og blunkar lurt til meg.
Den veit eg har litt tid no, når dagen frå meg dreg.
Før augene vert tunge, før heile meg tek kveld.
Då flørtar eg tilbake, og set meg slik i gjeld.
For det er ikkje lett å la natta berre ta-
men eg gir altfor mykje, av det mi natt vil ha.
Eg gir min svevn, mi sova- og all min kvilepust.
Og alle mine draumar, av dei so har eg flust!
Og varmen frå mi pute, den får vel natta med-
no har den fått det meste, og eg får nattefred..
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar